Η χρόνια μυελογενής λευχαιμία (ΧΜΛ) είναι μια κακοήθης μυελοϋπερπλαστική διαταραχή που προέρχεται από ένα πολυδύναμο αιμοποιητικό βλαστοκύτταρο που αποκτά ένα χρωμόσωμα Philadelphia (Ph) που κωδικοποιεί την ογκογενή πρωτεΐνη σύντηξης BCR-ABL1.

Παρότι η πρόγνωση των ασθενών με χρόνια μυελογενή λευχαιμία (ΧΜΛ) σε χρόνια φάση έχει βελτιωθεί σημαντικά2, στις προχωρημένες θεραπευτικές γραμμές της ΧΜΛ, οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν αυξημένη δυσανεξία και αντίσταση3-8.

Στις προχωρημένες θεραπευτικές γραμμές της ΧΜΛ, οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν αυξημένη δυσανεξία και αντίσταση1-6

Δυσανεξία

Οι ασθενείς με ΧΜΛ μπορούν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις δυσανεξίας μετά από πολλαπλές γραμμές θεραπείας7-13

55%

Ασθενείς με ΧΜΛ που απέτυχαν μετά από πολλαπλές γραμμές θεραπείας είχαν δυσανεξία σε προηγούμενη θεραπεία που άγγιξε το

Δεδομένα από ανάλυση μελετών όπου ασθενείς με ΧΜΛ έλαβαν 2 προηγούμενες θεραπείες

Ακόμη και η χαμηλού βαθμού, χρόνια δυσανεξία σε θεραπεία μπορεί να επηρεάσει τη συμμόρφωση, η οποία με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε κακή έκβαση14,15

Η δυσανεξία στη θεραπεία της ΧΜΛ μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη συμμόρφωση

  •  Σε μια έρευνα ασθενών με ΧΜΛ, σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες ανέφεραν ότι παρέλειψαν δόσεις της φαρμακευτικής τους αγωγής.
    Πολλοί από αυτούς για να μειώσουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες16
  • Η μη συμμόρφωση στη θεραπεία της ΧΜΛ μπορεί να επηρεάσει την έκβαση για τους ασθενείς14,17,18
Δυσανεξία

Αντίσταση

Με την ευρεία διάδοση όλων των διαθέσιμων θεραπειών και τον αυξημένο επιπολασμό της ΧΜΛ, περισσότεροι ασθενείς αναπτύσσουν αντοχή στις θεραπείες19

91%

Το ποσοστό αντίστασης που εμφανίζουν ασθενείς με ΧΜΛ σε προχωρημένες γραμμές θεραπείας μπορεί να αγγίξει το

Δεδομένα από ανάλυση μελετών όπου ασθενείς με ΧΜΛ έχουν λάβει ≥ 2 γραμμές θεραπείας

Συνολική επιβίωση

Οι διαδοχικές γραμμές θεραπείας μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένα ποσοστά αποτυχίας2,21,22

  • Οι νέες μεταλλάξεις από τη χρήση θεραπειών μπορεί να οδηγήσουν σε περιορισμένη ευαισθησία σε ορισμένες θεραπείες1
  • Πιθανή αντίσταση ή δυσανεξία στη δεύτερη και τρίτη γραμμή θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερες εκβάσεις και αυξημένο κίνδυνο διακοπής2,3
Συνολική επιβίωση

ΧΜΛ: Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία

MMR: Μείζων Μοριακή Ανταπόκριση 

EFS: Event Free Survival, Επιβίωση ελεύθερη συμβαμάτων 

CCyR: Πλήρης Κυτταρογενετική Ανταπόκριση

Βιβλιογραφία

  1. Soverini S, Gnani A, Colarossi S, et al. Blood. 2009;114(10):2168-2171.
  2. Garg RJ, Kantarjian H, O’Brien S, et al. Blood. 2009;114(20):4361-4368.
  3. Ibrahim AR, Paliompeis C, Bua M, et al. Blood. 2010;116(25):5497-5500.
  4. Gambacorti-Passerini C, Brummendorf TH, Kim D-W, et al. Am J Hematol. 2014;89(7):732-742.
  5. Shah NP, Kim D-W, Kantarjian H, et al. Haematologica. 2010;95(2):232-240.
  6. Kantarjian HM, Giles FJ, Bhalla KN, et al. Blood. 2011;117(4):1141-1145.
  7. Cortes JE, Khoury HJ, Kantarjian HM, et al. Am J Hematol. 2016;91(12):1206-1214.
  8. Cortes JE, Kim D-W, Pinilla-Ibarz J, et al. N Engl J Med. 2013;369(19):1783-1796.
  9. Kim TD, Schwarz M, Nogai H, et al. Thyroid. 2010;20(11):1209-1214.
  10. Quintàs-Cardama A, Kantarjian H, O’Brien S, et al. J Clin Oncol. 2007;25(25):3908-3914.
  11. Cortes J, Mauro M, Steegmann JL, et al. Am J Hematol. 2015;90(4):E66-E72.
  12. Ongoren S, Eskazan AE, Suzan V, et al. Hematology. 2017;23(4):212-220.
  13. Giles FJ, Abruzzese E, Rosti G, et al. Leukemia. 2010;24(7):1299-1301.
  14. Marin D, Bazeos A, Mahon F-X, et al. J Clin Oncol. 2010;28(14):2381-2388.
  15. Kim D-W, Saussele S, Williams LA, et al. Ann Hematol. 2018;97(8):1357-1367.
  16. Eliasson L, Clifford S, Barber N, Marin D. Leuk Res. 2011;35(5):626-630.
  17. Ibrahim AR, Eliasson L, Apperley JF, et al. Blood. 2011;117(14):3733-3736.
  18. Hochhaus A, Baccarani M, Silver RT, et al. Leukemia. 2020;34(4):966-984.
  19. Jabbour E, Kantarjian H, Am J Hematol. 2020;1–19.
  20. Hochhaus A, Breccia M, Saglio G, et al. Leukemia. 2020; 34:1495–1502.
  21. Bosi GR, Fogliatto LM, Costa TEV, et al. Hematol Transfus Cell Ther. 2019;41(3):222-228.
  22. Iacob RE, Zhang J, Gray NS, Engen JR. PLoS One. 2011;6(1):e15929.

Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμόδιου επαγγελματία. GR2309129490_12_09_2023